RYTMIKA
Akademia Edukacji Przedszkolaka/Pracownia Edukacji Przedszkolaka
e-mail: i.kamela@palac.szczecin.pl
W Pałacu Młodzieży pracuję dziesiąty rok. To dużo, choć sporo działo się na mojej ścieżce pedagogicznej i życiowej przed zakotwiczeniem w Pałacu. Studiowałam pedagogikę wczesnoszkolną i przedszkolną na US, równolegle działałam w Teatrze Karton i kabarecie Kochanie oraz pracowałam w placówkach przedszkolnych publicznych i niepublicznych. Ten kreatywny i dynamiczny okres, choć już poza mną, pielęgnuję do dziś w swojej pracy pedagogicznej. Dbam o to, by zapewnić uczestnikom zajęć w pracowni muzycznej oraz przedszkolakom z AEP jak najbardziej różnorodne i bogate w wychowawcze treści metody. Korzystam z wiedzy i mądrości twórców owych metod. Tworzę również własne scenariusze oparte na moim pomyśle i moich tekstach. Wszystko to przy dźwiękach muzyki na żywo w wykonaniu muzyka mgr Marcina Kurylaka. Niczego w życiu nie żałuję, a zwłaszcza tego, jaki zawód i miejsce pracy wybrałam. Zapraszam na spotkanie z muzyką i z nami!
„Ciało ludzkie jest orkiestrą, w której mięśnie, nerwy, uszy i oczy kierowane są jednocześnie przez dwóch dyrygentów – duszę i umysł”. Carl Orff
Metody:
Rudolfa Labana – gimnastyka twórcza
Polega ona na nie na dokładnym powtarzaniu ruchów, a na innowacji i dowolności. Ćwiczenia powinny pozostawiać dziecku swobodę decyzji o wykonaniu ruchu, aby podkreślać jego indywidualizm. Aktywności ruchowej towarzyszy muzyczne tło, zajęcia prowadzone są w luźno ustawionej grupie, a pozycja wyjściowa dla dziecka jest dowolna.
Carla Orffa – rozwijanie poczucia rytmu
Naczelnym celem tej metody jest kształcenie przyszłych odbiorców muzyki. Jak pisze Orff: „Wszystkie przeżycia wczesnego wieku, wszystko co w dziecku zostanie obudzone i rozwinięte, pozostaje mu właściwe przez całe życie”. Tą zasadą kieruje się nowoczesna psychologia i pedagogika.
Emila Jaques-Dalcroza – rozwijanie ekspresji muzyczno- ruchowej
„Rozumiemy” naturalne potrzeby dziecka, jakimi są ruch i zabawa. Metoda ta rozbudza i uświadamia poczucie rytmiczne i metryczne, poprzez przeżywanie rytmu ruchem całego ciała w przestrzeni, przyjmując zasadę, że wszystkie działania mięśniowe poprzez wyobrażenia motoryczne przyczyniają się do wzbogacenia umysłu uczestników zajęć.
Weroniki Sherborn – rozwój świadomości własnego ciała i poczucie przestrzeni
Metoda ta nawiązuje do wczesnodziecięcego doświadczenia człowieka, wykorzystując dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do rozszerzenia świadomości samego siebie i pogłębienia kontaktu z innymi ludźmi.
Animacja muzyczna wg Klanzy
Zabawy z wykorzystaniem muzyki, plastyki, śpiewu i tańca – integrują, relaksują, rozwijają ekspresję ruchową, wokalną, stwarzają okazję do zabaw z instrumentami perkusyjnymi
A. i M. Kniessów – gimnastyka rytmiczna
Polega na naśladownictwie ruchu prowadzącego, który nie tylko demonstruje ruch, ale jest również współćwiczącym, jest często osobą wiodącą, ale w miarę zainteresowania ruchowego grupy, pozostawia jej wiele swobody. Metoda Kniessów ma tę zaletę, iż stosuje się w niej nietypowe przybory, stosowane również jako instrumenty perkusyjne (bijak obustronny, łuski orzecha kokosowego, dzwoneczki, itp.) W tej metodzie ogranicza się do minimum mówienie w czasie zajęć. Rola nauczyciela polega na demonstracji ruchu i wzbogacanie go muzyką, instrumentem perkusyjnym oraz przyborami.