W ramach obchodów I Szczecińskiego Spotkania z Dreszczykiem w Pałacu Młodzieży miała miejsce niecodzienna premiera. Aktorzy Teatru Maszkaron, wszedłszy we współpracę ze Stowarzyszeniem Kulturalno-Edukacyjnym Chowaniec, zaadaptowali oraz wystawili opowiadania Stefana Grabińskiego, polskiego prekursora polskiej literatury grozy. Projekt „Anatomia koszmaru. Grabiński” nawiązywał do wcześniejszych tego typu propozycji teatralnych Pracowni Teatralnej Marcela Mroczka, jednakże tym razem skupił się wyłącznie na dorobku prozatorskim jednego autora.

Adaptacje sceniczne opowiadań Grabińskiego eksplorowały fascynacje autora dorobkiem naukowo-technicznym jego epoki, głównie koleją żelazną. Prozaik nadawał jej drugie, metafizyczne życie. Widział w stacjach kolejowych, taborach, pędzie i ruchu nie tylko możliwości, ale również zagrożenia. Podobnie miało się z zawodem kominiarskim czy pojęciem czasu i jego przeinterpretowaniem za sprawą szczególnej teorii względności Einsteina. Wszystkie w/w tematy spędzały sen z powiek nie tylko autorowi, ale również młodym aktorom przygotowującym się do swoich etiud teatralnych przez trzy intensywne miesiące.

Na scenie mogliśmy zobaczyć:

Radosława Jonisa w „Smoluchu” (na podst. opowiadania pod tym samym tytułem)
Piotra Tołkacza w „Pouczeniu dla młodych kominiarczyków” (na podst. opowiadania „Biały Wyrak. Legenda kominiarska”
Hannę Tłusty w „Kwestii perspektywy” (na podst. „Demona ruchu”)
Dominikę Hury w „Wspomnieniu o Kaziku Joszcie” (na podst. „Ultima Thule”)
Zuzannę Maciejewską i Oliwię Łobożewicz w „Ruchu czasu” (na podst. „Saturnina Sektora”)
Karolinę Skumiał w „Miejscu z duszą” (na podst. „Szalonej zagrody”)
Alicję Stegmann w „Z archiwum Wydziału X” (na podst. „Błędnego pociągu. Legendy kolejowej”)
Marię Pizon i Huberta Krolla w „Ostatniej stacji” (na podst. „Głuchej przestrzeni”)