Podczas pierwszego październikowego spotkania w Pałacu Młodzieży, swoją czwartą książkę pod tytułem Sztuka (od)chodzenia promowała poetka, członkini Związku Literatów Polskich w Szczecinie i góralka z zamiłowania, Małgorzata Hrycaj. Wydarzeniu towarzyszył występ Grupy Tańca Etnicznego z Pałacu Młodzieży.

Za nami 85. wieczór W Pałacu literacko. Jego bohaterką była Małgorzata Hrycaj, która jest (…) poetką wnikliwą, poetką wrażliwą, powiedziałabym, że jest poetką niuansu… bowiem jej zapis świata jest rejestracją zarówno liryczną i naukową jednocześnie, ogląda i bada świat pod mikroskopem swoich emocji… i go opisuje wedle posiadanej rozległej wiedzy (…) – pisze we wstępie do jej najnowszego tomu Sztuka (od)chodzenia redaktorka serii:akcent i jednocześnie gospodyni spotkania, Róża Czerniawska-Karcz. Po zaprezentowaniu poetki-góralki ze Szczecina, która również w ostatnim czasie udzielała się dziennikarsko, rozpoczęła się rozmowa liryczna obu pań. Wieczór, jak od lat każde spotkanie poetyckie Małgorzaty Hrycaj, uświetniła choreograficznie Grupa Tańca Etnicznego z Pałacu Młodzieży-Pomorskiego Centrum Edukacji pod kierunkiem Justyny Kozłowskiej, a do której również należy Autorka już czterech tomów wierszy (Pod baldachimem krwawnika, Aponia w ogrodzie, Cud oddychania i Sztuka (od)chodzenia), Małgorzata Hrycaj.

Każdą z części lirycznej rozmowy otwierały sentencje pisarzy, poetów i filozofów. Pierwszą z nich o chodzeniu i wędrowaniu w ujęciu filozofii życia otworzyło kilka myśli, ale Małgorzata Hrycaj zacytowała również Jeana Jacquesa Rousseau:  Chodzenie ma coś, co pobudza i ożywia mą myśl; nie jestem prawie zdolny myśleć, kiedy siedzę w miejscu; trzeba, by ciało było w ruchu, aby pobudzić mój umysł. Jak spuentowała to Róża Czerniawska-Karcz, to jest właśnie cała poetka Małgorzata. Następnie goście mieli okazję wejść w życie wierszy razem z Williamem Woodardem i Januszem Kondratowiczem. Wybrzmiały takie wiersze, jak między innymi: piosenka dla mamy, czy (nie)księżniczka tatusia.

Część drugą pod nazwą Na drogach człowieczeństwa otworzyły słowa autorki Sekretnego życia pszczół, Sue Monk Kidd: Jeśli nie wiesz, dokąd zmierzasz, musisz wiedzieć, skąd pochodzisz. Autorka z prowadzącą rozpoczęły ją wspólnie wierszem rozmyślania przy (ja)bł(oni). Kolejne etapy rozmowy lirycznej przepełnione sentencjami i wieloma wersami, to: tytułowa Sztuka (od)chodzenia, Chodzenie, celebrowanie, czyli znaleźliśmy się w górach, Sztuka odchodzenia – już bez dwuznaczności. Wszystko po to, by dotrzeć do sensu, w którym życie jest ruchem, wiatrem, oddechem, nadzieją.

Podczas wieczoru wybrzmiało ponad 30 wierszy z najnowszego tomu Małgorzaty Hrycaj. I po to są spotkania W PAŁACU literacko! By przemawiała POEZJA!

Edyta Rauhut

zdjęcia: Piotr Chlebowski z Pracowni Fotografii Cyfrowej i Grafiki Komputerowej
oprawa plastyczna: Ewa Banaś-Krzywińska