Kazimierz Zygfryd Haska (ur. 12 styczeń 1912 do 22 sierpnia 1976), artysta rzeźbiarz, konserwator zabytków, harcerz, żeglarz, sędzia regatowy, instruktor żeglarstwa, propagator żeglarstwa.
Urodził się w Poznaniu, gdzie w Szkole Sztuki Zdobniczej zdobył wykształcenie artystyczne. Był zapalonym harcerzem i jednym z pionierów skautingu wodnego. W 1923 roku wstąpił do 17 Poznańskiej Drużyny Harcerskiej im. Jana Kilińskiego, która była kolebką wielkopolskiego żeglarstwa. Początkowo pływał po Warcie i jeziorze Kiekrz, a później w rejsach morskich. Odbył kurs żeglarski w Gdyni i brał udział w budowie Harcerskiego Ośrodka Żeglarskiego w Kiekrzu. Był uczestnikiem rejsów na „Zawiszy Czarnym” pod dowództwem Mariusza Zaruskiego do Kopenhagi, Sztokholmu, Visby i inne.
W czasie II Wojny Światowej walczył jako żołnierz Armii Poznań. Brał udział w bitwie nad Bzurą i w Puszczy Kampinowskiej. Po rozbiciu Armii Poznań trafił do niewoli, gdzie pracował jako robotnik w fabryce zbrojeniowej.
Do Szczecina przybył w 1945 roku i wraz z Lechem Krzekotowskim tworzył, Polskie Muzeum, w którym był kierownikiem administracyjnym. Z biegiem czasu muzeum to przekształcono w Muzeum Pomorza Zachodniego i utworzono Dział Morski, w którym to pracował od 1952 roku. Był również kierownikiem Pracowni Drewna i Metalu w Dziale Konserwacji. Jednocześnie aktywie propagował żeglarstwo na terenie Szczecina i województwa.
Jako instruktor żeglarstwa w sierpniu 1945 roku przeprowadził pierwszy teoretyczny kurs żeglarski dla 180 uczestników. Gromadził wokół siebie pasjonatów tego sportu, dla których był ogromnym autorytetem ( w rejestrze polskich kapitanów miał patent nr 2). Upowszechniał żeglarstwo dla dzieci i młodzieży, sprowadzając do Polski plany popularnych jachtów „Cadet” i „Optimist”. Uruchomił w Szczecinie ich produkcję. Był współzałożycielem i v-ce komandorem pionierskiego Jacht Klubu Ligi Morskiej „Gryf”. Walnie przyczynił się do wydobycia i wyremontowania pierwszych szczecińskich jachtów Witeź II, Conrad, Chrobry i Wojtek. W 1949 roku zainicjował pierwsze Regaty Jesienne o Błękitną Wstęgę Jeziora Dąbie (najstarsza żeglarska impreza w Polsce). Był też inicjatorem Etapowych Regat Turystycznych i Międzynarodowych Regat Gryfa Pomorskiego. Działał m.in. w Lidze Morskiej, PZŻ, sekcji żeglarskiej AZS. Był przewodniczącym sekcji żeglarskiej Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej i pierwszym prezesem Okręgowego Związku Żeglarskiego. Należał do komitetu obchodów 50-Lecia Żeglarstwa Polskiego (jest autorem medalu okolicznościowego), współorganizował polską ekspozycję na olimpijskiej wystawie „Człowiek i morze” w Kilonii w 1972 roku. Pod koniec lat 50-tych współtworzył Centralny Ośrodek Żeglarski w Trzebieży.

Był również czynnym żeglarzem regatowym z wielu sukcesów to np. II miejsce w klasie V 50 na pierwszych Mistrzostwach Polski w Gdyni w 1952 roku, oraz I miejsce w regatach Jesiennych o Błękitną Wstęgę Jeziora Dąbie w 1955 roku. W imieniu polskich żeglarzy – jako kapitan kapitanów – witał w Kilonii Krzysztofa Baranowskiego wracającego z samotnego rejsu dookoła świata na S/y Polonez.
W roku 1979 Jacht szkoleniowy Conrad-45 został nazwany jego imieniem., w roku 2008 marina szczecińska Gocław również przyjęła jego imię (Marina Gocław im. Kpt. ż. w Kazimierza Haski. W roku 2016 został odsłonięty pomnik Kazimierza Haski w Alei Żeglarzy na Bulwarze Piastowskim. Kazimierz Haska został wpisany do Księgi Zasłużonych dla Miasta Szczecina.

opracowała: Jolanta Gałęzowska
zdjęcia: Mieczysław Ircha