Od ponad dwudziestu lat, 29 września, obchodzony jest Światowy Dzień Serca. Warto zwrócić uwagę na to wydarzenie, a dlaczego – o tym Alicja i Natalia z Pracowni Literacko-Dziennikarskiej.

Serce, symbol zarówno miłości, jak i naszego zdrowia. Przyśpiesza na widok ukochanej osoby, a czasem w wyniku choroby – zwalnia. Ponad 70 razy w ciągu minuty wtłacza tętnicami natlenioną krew wraz ze splątanymi ze sobą emocjami i hormonami. Od początku naszego istnienia nieprzerwanie angażuje się w nasze wzloty pełne sukcesów, jak i upadki, przypominające stalowy, duszący łańcuch. Serce jest wspaniałym organem. Mówi się, że trudno w życiu wybierać między umysłem a sercem. Powód? Otóż praca serca jest niezależna od mózgu, bije ono nawet po wyjęciu z organizmu, co udowadnia, jak jego praca jest dla nas niezbędna. Jednak serce, pomimo swojej niezwykłości, miewa momenty słabości, na które nasz organizm nie może sobie pozwolić. Tak jak ono dba o nas, tak i my musimy zadbać też o nie. Dlatego, jeśli w kalendarzu znajdziecie trochę wolnego czasu, postarajcie się poświęcić chwilę na sprawdzenie stanu Waszego serca. Mimo bardzo młodego wieku – warto to zrobić, bo przecież bije ono dla nas samych, ale też dla innych.
Alicja Gałecka

„Mój świat się zawalił”, „nigdy nie będę taka sama”, „nikomu więcej nie zaufam”. Każde wyrażenie silniejsze od poprzedniego bywa dowodem niesamowitego bólu, zdrady… Jednak żadne z nich nie jest w stanie opisać skali mojego żalu, gdy dowiedziałam się, że krzywe, nierówno pokolorowane symetryczne serduszka, które rysowałam od czasów przedszkola, tak na prawdę wyglądają zupełnie inaczej! Dwie komory, aorta, żyła płucna i zastawki. Ha, a to nawet nie jest początek! Jeszcze trochę i zacznę analizować mechanizm pompowania krwi. Opowiem szczegółowo czym jest obieg duży, czym jest obieg mały… Jednak wszyscy wiemy, że ja sama naukowych cudów nie napiszę. Zamiast tego, chcę poświęcić chwilę docenieniu tego, z czym serce nam się kojarzy. Miłość, współczucie, odwaga… Poeci na chwilę odstawiają na bok wszystkie struktury i warstwy, doszukując się czegoś głębszego, bardziej intymnego. Nadają sercu nowego znaczenia, jakby już nie pełniło jednej z ważniejszych funkcji. Nazwijcie mnie romantykiem, ale ja naprawdę uważam serce za coś pięknego.
Właśnie dlatego, Drodzy czytelnicy, z okazji Światowego Dnia Serca, zwolnijcie na chwilę. Wsłuchajcie się w to, co próbuje Wam ono wyszeptać. Kto wie, może nareszcie wybrzmi głośniej niż jego rytmiczne bicie?
Natalia Odrowska