Michał: Czy w czasie zamknięcia Pałacu z powodu epidemii coś się u Pani zmieniło?

Oczywiście ilość czytelników! To oni przecież stanowią sens istnienia każdej biblioteki. Nie twierdzę, że w ogóle ich nie było, ale ograniczona ilość była najbardziej zauważana. Używam czasu przeszłego, bo wierzę, że najgorsze mamy za sobą. Pracy w każdej bibliotece jest dużo, choć niekoniecznie jest ona widoczna – mam na myśli prace techniczne, bo to im poświęciłam wiele czasu.

Natalia: A dlaczego pałacowa biblioteka nosi nazwę Multiteka?

Pomysł i nazwa narodziły się w momencie przeprowadzki do nowej siedziby – na Aleję Piastów 7. Oprócz tradycyjnej biblioteki miały się również tu znajdować płyty i filmy oraz stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu dla wszystkich uczestników zajęć (przypomnę był rok 2008). Szybko jednak okazało się, że kubatura Sali 105 jest niewystarczająca. Dzięki tym wcześniejszym założeniom nasza pałacowa biblioteka nosi nazwę Multiteka.

M: Ile jest tu książek?

Około 15 tysięcy. Mówię około, ponieważ cały czas trwa drenaż księgozbioru. Pozycje nieaktualne i zaczytane są ubytkowane. Wielkie „dziękuję” kieruję w stronę Rady Rodziców działającej przy PM, bo to dzięki ich środkom mamy możliwość (praktycznie co miesiąc) wzbogacać księgozbiór Multiteki, który jest wyjątkowy.

N: Kto może z niego korzystać?

Każdy uczestnik zajęć Pałacowych oraz jego rodzice.

M: Na jakich zasadach można się zapisać?

Praktycznie nie ma żadnych ograniczeń poza jednym – należy być uczestnikiem zajęć.

N: Dlaczego wybrała Pani pracę w bibliotece?

Niczego nie planowałam, ale wierzę w przeznaczenie. Już jako kilkuletnia dziewczynka urządzałam w domu bibliotekę. Ponieważ książek w domu było mnóstwo, nie miałam z tym problemu. Brakowało tylko czytelników, ale od czego ma się najbliższych przyjaciół ? Misie, lalki… to oni byli moimi pierwszymi czytelnikami. Musiało upłynąć kilkadziesiąt lat, aby w roku 2006 pojawić się w cudownym miejscu – Pałacowej bibliotece. To magiczne miejsce w którym nigdy nie czuję się ,,wypalona”, resetuję emocje…

M: Ma Pani ulubiony gatunek książek? A może jakąś jedną, ulubioną?

Tak, to książki o sztuce. Uwielbiam spędzać czas ,, w świecie sztuki”, obcować z obrazami, poznawać biografie artystów, ich czasy, w których tworzyli. To fascynująca lektura!

N: Dzień Bibliotekarza i Bibliotek to dobra okazja, by zastanowić się nad tym, co dają nam książki…

Odnosząc się do ostatnich wydarzeń ( mam na myśli pandemię), książki na pewno wielu ludziom ułatwiły przetrwać ten trudny czas , oderwać się od codzienności, na chwilę zapomnieć o tym całym nieszczęściu! Ktoś, kto kocha czytać, wie najlepiej , co dają mu książki. Ilu czytających – tyle odpowiedzi. Czytać na pewno warto. Czytanie bez najmniejszych wątpliwości rozwija umysł ,wyobraźnię i wrażliwość na świat. O tym przekonują mądrzy rodzice, dobrzy nauczyciele i przyjaciele!

M: A czy młodzi ludzie często sięgają po literaturę?

W moim odczuciu niekoniecznie. Oczywiście przeprowadza się wiele badań sprawdzających czytelnictwo, m.in. wśród młodzieży . Tak robi co roku np. Biblioteka Narodowa, publikując swoje raporty, z których wynika, że nie jest różowo. Inną i ważną kwestią pozostaje nadal kanon lektur…

N: Jaka jest, według Pani, przyszłość książki?

Dla mnie książka zawsze będzie czymś wyjątkowym, z czego człowiek nigdy nie zrezygnuje, nawet w dobie książki elektronicznej zwanej potocznie e-bookami. Miłośnicy książek tradycyjnych wiedzą o czym mówię: o ich zapachu, możliwości dotyku…..

M: Czego Pani życzyć w dniu święta Bibliotekarzy i Bibliotek?

Ja życzę Wszystkim zdrówka i uśmiechu. I sobie chyba tego samego:)

Z okazji Ogólnopolskiego Dnia Bibliotekarza i Bibliotek pragnę życzyć pracownikom pałacowej Multiteki wszystkiego, co najlepsze – stałego rozwoju, spokoju ducha, większej liczby młodych czytelników i realizowania się w swojej pracy. To dzięki Wam pałacowa społeczność może przenieść się do magicznego świata literatury i odkryć jego tajemnice. Niech kraina książek, podobnie jak drzwi Multiteki, będzie dla wszystkich zawsze otwarta.  🙂