Kot Umbriaga
sł. Mirosław Aleksander Kowalewski

Gdzieś na wyspach Bergamutach

Żyje kot chodzący w butach.

I na pewno wszyscy wiecie,

Że jest znany w całym świecie

A ja myślę sobie: Co tam!

Słynniejszego mamy kota

Co miał głowę pełną marzeń,

I chciał dzielnym być żeglarzem!

Ref.

Mądrość, upór i odwaga:

Miał (Miau!) kot, co się zwał Umbriaga.

Gdy żeglował, to choć chwilkę

Czuł się kocim… morskim wilkiem!

Płynął odkryć oceany

Pełne mleka i śmietany.

Miejsca, gdzie wśród nocnej ciszy

Przy ogniskach tańczą…myszy!

Wyspy skarbów, złote plaże,

Archipelag kocich marzeń,

Rajskie ptaszki w rajskich kwiatach…

Wszystko gdzieś na krańcach świata!

Ref.

Aż powrócił kocim jachtem

Z mórz dalekich gnany wiatrem.

Wtedy pojął nasz kocisko:

Wyspy marzeń są tak blisko!

Odtąd mruczy szanty stare

Tu, gdzie jest „Dambiensis Mare”

I w Szczecinie wszystkich wita:

Sam Umbriaga! Kot kapitan!!!