Pałac Młodzieży w Szczecinie oraz szczeciński oddział Związku Literatów Polskich zapraszają 24 kwietnia 2014 r. o godzinie 17.30  na 26. WIECZÓR LITERACKI z cyklu spotkania z pisarzami i poetami nie tylko szczecińskimi.
W programie spotkanie ze szczecińską poetką Różą Czerniawską- Karcz oraz promocja Jej tomu poezji wydanego w serii: akcent: „…skrawki Czasu”.

Miejsce: sala multimedialna nr 106, I piętro, Pałac Młodzieży, Aleja Piastów 7 w Szczecinie
Prowadzenie: Rafał Podraza

Róża Czerniawska-Karcz – Poetka. Szczecinianka. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. 35 lat w zawodzie nauczyciela w szczecińskich szkołach. „Za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania” odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej” w 2004 roku.

Twórczość: tomiki poetyckie : „po prostu wiersze…” – (Kraków 1999); „jak słońce w kroplach…” – (Kraków 2000); „makijaż jesienny…” (Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, Szczecin 2001); „Sny motyli” – (WP „Albatros”, Szczecin 2002); w tym, arkusze poetyckie: „Strofy Księżycowej Pani” – (OW „MAK”, Szczecin 2002); „Tulipanowe pejzaże” – (OW „MAK”, Szczecin 2004); kolejny tomik „A w moim oknie kwitnie jesień” – (OW „MAK”, Szczecin 2006), ” w kropli Czasu…” (Szczecin 2010)

Poetycka obecność na stronach antologii miłosnej „Z wichru spłynie moja miłość” – (OW „MAK” 2000); w zbiorze poezji z przełomu tysiącleci „Drzewo dobrej nadziei” – (OW „MAK” 2001), w antologii z dedykacją „Dziękczynienia” (2002) oraz w antologii poezji przykrej „Nadzieja umiera ostatnia” (2005), w tejże oficynie.

Publikacje wierszy: almanachy jastrzębskiego wydawnictwa „TAD-AD”: „Brzask XXI wieku” (2001); „Osiodłać Pegaza”, „W niepokoju myśli”; „Poetycki różaniec” (2002); „Okolice Czartaka” – (Kraków – Gorzeń 2003). „Sowiniec – Materiały Historyczne Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego” – (Kraków (XII 2007), Strofy znad Łarpii Antologii poezji polickiej i regionalnej (Police 2010) i Żadnych słów nie osądzaj Antologii XL Warszawskiej Jesieni Poezji (Warszawa 2011).

Nagrody i wyróżnienia w ogólnopolskich konkursach poetyckich; laureatka i posiadaczka tytułu Wicemistrzyni Polski w Poezji w XXIV Międzynarodowym Konkursie Poezji „O złote gęsie pióro” – (Opoczno – Wąglany -Białaczów 2005).

Od 2001 r. w Związku Literatów Polskich, od 2011 prezes szczecińskiego oddziału.

Wieloletnia współpraca ze szczecińskim Miesięcznikiem Pedagogicznym Dialogi, od 2011 w kolegium redakcyjnym pisma; współpraca z Pałacem Młodzieży -PCE, organizacja i prowadzenie cyklu spotkań z pisarzami nie tylko szczecińskimi W PAŁACU literacko, organizacja z Pałacem Młodzieży i Książnicą Pomorską 5 edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego O wers Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej; redaktor almanachów pokonkursowych kolejnych edycji. Wieloletnia współpraca z Klubem 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie i Książnicą Pomorską w organizacji wydarzeń kulturalno-literackich. Współpraca na rzecz promocji wydarzenia regionalnego czyli 3 Korytowskich Nocy Poetów (Korytowo 2011, 2012, 2013).

Redaktor serii: akcent, wydawanej przez ZLP Oddział Szczecin.

Działalność literacka: organizacja i prowadzenie spotkań ze szczecińskimi twórcami. Szczególny rodzaj aktywności literackiej promującej POEZJĘ to spotkania poetyckie z młodzieżą szkół podstawowych, gimnazjów i liceów w Szczecinie, w województwie i w kraju. Promocja i publikacje wydawnicze twórczości młodzieży. Juror w konkursach literackich i recytatorskich w ogólnopolskich, regionalnych i szczecińskich szkołach, bibliotekach oraz innych placówkach kulturalnych.

 Autorka o swoim tomiku wierszy:

…skrawki Czasu to dziewiąty tom w moim dorobku poetyckim. To w większości wiersze z ostatnich dwóch lat. Wglądając w poprzednie tomy, można zauważyć  logiczny ciąg – myśli, problemów, tematów, które pomimo zmian formy czy środków wyrazu, pozostają niezmienne. Jednak się krystalizują. Szlifowane, jak diament przez amsterdamskiego jubilera – przez doświadczenie, przemyślenia,  inspiracje – przybierają kolejny kształt, ukazując nie tylko nowy szlif, ale też błysk nowo odkrytego znaczenia.

Wątki Czasu, przemijania, tak jak i przestrzeni poetyckiej Słowa, są znów nitką Ariadny, którą rozwijam od lat, idąc w głąb labiryntu wiersza. Po drodze potykam się o zachwycenia czy zdumienia, odkryte sekrety – moje, twoje, nasze – refleksje już zapisane i przebłyski uczuć niedoznanych… Odkrywam wspólną  przestrzeń  dla teraźniejszości, przeszłości i przyszłości… Tworzę kolaż obrazów z życia, tu i teraz albo z malarskiej przestrzeni Vermeera. Podglądam  chwilę umykającą, nie do zatrzymania nawet w słowie… zapisz mi tę chwilę/na półnucie dnia/kolor dotyk zapach/gamy wszystkie smaki//  nie potrafisz…/.

A może to ma być miesiąc albo rok , w których właśnie jest moda na poezję/ale to tylko na sezon…//

Czas i Przestrzeń lubią taniec, nie sposób nie wyrazić tego zjawiska, pokazać, jak towarzyszą tancerce od tysiącleci… Terpsychora wiruje w tańcu życia nieustannym, a śmierć?  Należy uniewinnić z przypisywanych jej występków: osądzano cię od pradziejów /żeś okrutna/bezwzględna/i straszna /a  ja wiem/tyle o tobie/że będziesz tylko/ moja własna//(uniewinnienie śmierci)

Wszystkie moje poetyckie, artystyczne jak i te codzienne spełnienia stają się w końcu tylko papirusowym skrawkiem Czasu, tabliczką glinianą, woskową, marmurowym epitafium… albowiem cokolwiek się dzieje, to tylko Czasu muśnięcie, a ja: próbuję zapisać chwilę…/ sięgam po pióro/ już umknęła/ gonię ją/ tylko rozwiany głos/ kartka sfrunęła na…/ błysk powieki/ Czasu muśnięcie//

próbowałam zatrzymać chwilę//.

Zostało tylko Czasu pęknięcie w wierszu, na obrazie, na zegarze, na tarczy świata…

Róża Czerniawska – Karcz